.Ostatnio poznaliśmy historię człowieka który pozwolił Amerykanom zdobyć księżyc. Dziś historia właściwie nie mniejszego geniusza rakietowego, który dowodził radzieckim programem kosmicznym i przez wiele lat o krok wyprzedzał Niemca. Chcecie poznać historię programu kosmicznego po drugiej stronie „żelaznej kurtyny”? Zapraszam do lektury! [dla pełnego obrazu historii polecam najpierw zapoznać się z poprzednim tekstem]. Siergiej Pawłowicz Korolev, bo tak nazywał się najbardziej ukrywany człowiek związany z programem kosmicznym w ZSRR to odpowiednik dzisiejszego Elona Muska – prawdziwy wizjoner, który tak jak jego rywal zza oceanu od najmłodszych lat marzył o podboju kosmosu. Urodził się 12 stycznia 1907 roku w Żytomierzu [obecnie Ukraina]. Był synem Marii Moskalenko i Pawła Koroleva, jednak większy od ojca wpływ na życie młodego Siergieja miał Gieorgij Bałanin – drugi mąż matki [od pierwszego męża odeszła niedługo po narodzinach syna – w 1910 roku]. W wieku 10 lat przeniósł się do Odessy, gdzie uczył się na cieślę i dekarza w Strojprofszkole. Już w wieku 16 lat był lektorem ds. likwidacji analfabetyzmu lotniczego. Zdolności techniczne ujawnił szerzej w 1924 roku, gdy jego projekt szybowca K-5 został zatwierdzony do realizacji przez komisję Towarzystwa Lotnictwa i Nawigacji Powietrznej Ukrainy i Krymu [OAWUK]. Po szkole zawodowej podjął naukę w Kijowskim Uniwersytecie Politechnicznym, gdzie został utworzony wydział lotnictwa. Po dwóch latach zdecydował się kontynuować naukę w Moskiewskiej Wyższej Szkole Technicznej, gdzie w grudniu 1929 roku obronił własny projekt lekkiego samolotu i otrzymał dyplom inżyniera mechaniki lotniczej. Pierwsze dwa lata po studiach pracował w biurze konstrukcyjnym Andrieja Tupolewa, następnie [1931] utworzył GIRD [Grupa Badań Ruchu Odrzutowego], która została przekształcona w instytut naukowo-badawczy. Kolejne lata poświęcił na konstrukcję rakiet na paliwo stałe i płynne. Przełomowym momentem jego życia był rok 1938 – padł wówczas ofiarą Wielkiej Czystki [doniósł na niego Siergiej Głuszka] i został skazany na 6 lat UŁAG-u [syberyjskiego łagru]. Większość wyroku spędził jednak w szaraszce – specjalnym więzieniu dla specjalistów, gdzie mogli kontynuować swoje badania. „Główny konstruktor” jak później był nazywany wrócił do łask pod koniec wojny. Po nieudanej obławie na Wernhera von Brauna i jego technologie Rosjanie potrzebowali własnego specjalisty, który był w stanie stworzyć dla nich rakiety międzykontynentalne [w ostatnich dniach wojny udało im się zdobyć materiały dot. nazistowskiego programu rakietowego]. Kolejne dwanaście lat spędził nad ulepszaniem technologii rakiet międzykontynentalnych, lecz cały czas miał w głowie wizję wysłania człowieka w kosmos. Współpracował wówczas z mi. Helmutem Grottrupem [niemieckim naukowcem rakietowym]. Przełomowy moment nadszedł w 1956 roku – został mianowany szefem radzieckiego programu kosmicznego. Jego tożsamość była ściśle strzeżona [krążą plotki, że nawet jego matka nie znała prawdy]. Pracował w biurze konstrukcyjnym RKK Energia [oryg. Rakietno-kosmiczeskaja korporacyja Eniergija], które dało narodowi radzieckiemu pierwszy wprowadzony do czynnej służby operacyjnej pocisk balistyczny o zasięgu międzykontynentalnym R-7. Jego pochodna Sputnik 8K71PS wyniosła na orbitę pierwszego sztucznego satelitę Ziemi [1957]. Rakieta Sputnik to dwustopniowy kolos o wysokości 30 metrów, średnicy 299 cm i masie całkowitej 267 ton. Siła ciągu wytwarzana przy starcie to 3886 kN. Szacowany koszt samego wystrzelenia rakiety to 33 miliony dolarów [po kursie z roku 1985, co odpowiadało 22 miliardom złotych]. Siergiej zapisał się na kartach historii w momencie umieszczenia na orbicie Sputnika 1, natomiast nie był to koniec jego olbrzymich sukcesów. Jako pierwszy wysłał na orbitę zwierzę – pasażerem Sputnika 2 [1957], była Łajka [niestety powrót na Ziemię nie był przewidziany w planie misji]. 14 września 1959 roku Łuna 2 zderzyła się z powierzchnią księżyca. Niespełna 3 tygodnie później jej następczyni Łuna 3 zrobiła pierwsze zdjęcie ciemnej strony księżyca, a w 1960 roku z kolejnej misji udało się bezpiecznie sprowadzić z kosmosu dwa psy – Biełkę i Striełkę.
12 kwietnia 1961 roku Jurij Gagarin na pokładzie statku Wostok 1, w czasie 108 minut dokonał pełnego okrążenia Ziemi, na którą bezpiecznie powrócił- to bezprecedensowe wydarzenie w historii świata jest do dziś obchodzone jako Dzień Kosmonautyki, a także Noc Jurija. Pomijając pomniejsze sukcesy jak lot pierwszej kobiety [Walentina Tierieszkowa], czy pierwszy lot wieloosobowej załogi, kolejny krok milowy a także cios von Braunowi zadał 18 marca 1965 roku. Wówczas pasażer statku Woschod 2 – Aleksiej Leonow odbył pierwszy spacer kosmiczny. Jego zdrowie nadszarpnięte pobytem w UŁAG-u, doprowadziło go do śmierci w 1966 roku na skutek nieudolnie przeprowadzonej rutynowej operacji. Wówczas świat poznał jego historię z nekrologu w „Prawdzie” [ros. gazeta codzienna] – dowiedział się o jego kluczowych zasługach dla radzieckiego programu kosmicznego. Został pochowany z największymi honorami przy murze Kremlowskim. Był ogromnym wizjonerem i porównanie do Elona Muska na początku nie było przypadkowe. Pracował nad konstrukcją rakiety N-1 mającą zawieźć ludzi na księżyc, a później na Wenus i Marsa. Niestety nie doczekał sukcesu Amerykanów i ich lądowania na księżycu. Zapoczątkował wyścig kosmiczny i długo był jego liderem – kto wie jak potoczyłaby się jego historia gdyby urodził się w innym kraju niż Związek Radziecki? Po więcej ciekawych historii, życiorysów postaci nauki i zjawisk fizycznych kliknij lubię to i zostań na dłużej. Na zdjęciu Siergiej Pawłowicz Korolev oraz jego rakieta R-7. [Fot. Horyzonty technik / Public Domain] Źródła: https://pl.wikipedia.org/wiki/Siergiej_Korolow http://www.kosmonautyka.pl/siergiej-korolow BBC Knowledge – „Wyścig w kosmos” https://www.youtube.com/watch?v=xr869hpyjAc&t=1245s http://ciekawostkihistoryczne.pl/…/radziecki-elon-musk-zap…/ http://kosmonauta.net/…/siergiej-korolow-naczelny-konstruk…/
0 Komentarze
Odpowiedz |
nawigacja
Grudzień 2018
Kategorie
Wszystkie
|