Zero z pewnością jest fundamentem współczesnej matematyki. Stało się również symbolem - opisuje nicość, bezwartościowość czy też początek. Sama “królowa nauk” podaje jego różne definicje w zależności od tego jak je analizujemy. Symbol “0” definiowany jest odrębnie w logice, teorii grup czy teorii mnogości; cyfra “0” jest wykorzystywana w arytmetyce przy zapisie każdego systemu pozycyjnego o dodatniej podstawie, natomiast liczba “0” jest elementem neutralnym w grupach dodawania odpowiednich pierścieni liczbowych [tzn. posiada następujące właściwości: x+0=x oraz 0x=0]. Dzisiaj będzie mniej matematycznie, a bardziej historycznie - postaramy się dociec kto owe zero wymyślił. Stan naszej dzisiejszej wiedzy pozwala stwierdzić, że pierwszy system pozycyjny [czyli taki gdzie pozycja cyfry ma znaczenie] do zapisu liczb po raz pierwszy wykorzystali Sumerowie i Elamowie około roku 3200 p.n.e. Początkowo brak wartości w jednym z rzędów określano pustym miejscem. System ten odziedziczyli Babilończycy - zachowała się gliniana tabliczka datowana na XV w. p.n.e., gdzie były umieszczone listy trójek Pitagorejskich i tam brak cyfry w jednym z rzędów oznaczał zero. Inne cywilizacje również przedstawiali “zero” jako pustą przestrzeń. Było tak między innymi w starożytnym Rzymie, gdzie posługiwano się abakusem oraz w starożytnej Grecji, gdzie liczono przy pomocy stołów z krążkami a zero było przedstawiane jako pusty krążek.
Również w ojczyźnie filozofów poddano zero pod publiczną dysputę. Zastanawiano się: “czy nic może być czymś?” Na pewno znacie postać Zenona z Elei - twórcę starożytnych paradoksów. To właśnie z dywagacji na temat zera powstała chyba najpopularniejsza z jego zagadek dotycząca wyścigu żółwia oraz Achillesa. Zero przez kolejne wieki pojawiało się na całym świecie w różnych postaciach - między innymi w Bizancjum i u Majów, natomiast współczesny symbol zero pochodzi z Indii. 25 sierpnia 458 roku członkowie oddziału dźinistów ogłosili traktat Loakavibhaaga, gdzie zero zostało nazwane: “śuunya” co oznaczało pusty. W Europie zero zostało rozpowszechnione przez znanego włoskiego matematyka - Leonarda z Pizy, którego z pewnością znacie jako Fibonacciego. Młody Włoch podróżował po świecie hindusko-arabskim razem z ojcem, który zajmował się handlem. Poznał wówczas tamtejszy system numeryczny i uznał, że jest on dużo poręczniejszy od używanego w Rzymie. W 1202 roku Fibonacci wydał podręcznik arytmetyki: “Liber abaci”, w którym posługiwał się słowem zephirium oznaczającym zero [co ciekawe samo “0” nie było dla niego cyfrą]. Samo zero do popularnego języka weszło jednak dopiero u schyłku XV wieku. Znacie jakieś ciekawe właściwości zera? Koniecznie podzielcie się nimi w komentarzach. Jeśli Ci się podobało możesz współtworzyć ten portal razem ze mną i dołączyć do grona Patronów - https://patronite.pl/zagadkiwszechswiata - koniecznie sprawdź jakie mamy plany :) Źródła: https://pl.wikipedia.org/wiki/0_(liczba)#Historia https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_matematyki Grafika na podstawie: https://medium.com/imerzon/weve-been-all-wrong-d6e8695fcc4
0 Komentarze
Odpowiedz |
nawigacja
Grudzień 2018
Kategorie
Wszystkie
|